Kuklalarla terapi

Kuklaların terapisinin terapide kullanımı, çocukların sorunlarını ve kendilerini sözel olarak ifade edemeyişlerinden ötürü, duygu ve düşüncelerini kuklalarla ifade etmelerinden doğmuştur. Çocuklar kuklalarla kendilerini özdeşleştirebilir, kuklalar hayatlarındaki önemli kişiler yerine veya öfkelerini yansıttıkları cansız bir nesne yerine de geçebilir.

Çocukların İfade ettikleri duygular ve düşünceler yargılanmadığından ve kuklaların hakimiyetinin kendilerinde olduğundan çocukların egolarının güçleneceği varsayılmaktadır.

Çocuk kuklalar karşısında kendini serbest bırakılır, istediğini seçer ve onunla ilgili bir öykü oluşturur. Terapist öyküyü analiz ederek çocuk hakkında bilgi edinmeye çalışır ve değerlendirme yapar. Öyküdeki çatışmalar, çözümsüzlükler, bilişsel hatalar ve duygu ifadeleri analiz edilerek çocuğa aktarılır. Terapist tespit ettiği bu olumsuz imgeleri tersine çevirerek daha iyi bir öykü tasarlar ve bunu kuklalarla çocuğa canlandırır. Böylece çocuğun problemine karşı bir çıkış yolu göstermiş olur.

Öykülerle terapi

Öyküler çocuklarla yapılan terapilerde sıklıkla kullanılan araçlardır. Öykülerle terapi öncüsü Nancy Davis’tir. Bu yaklaşımda çocuklara problemlerinin çözümüne yardımcı olacak öyküler yazılır ve bu öyküler terapötik bir ortamda düzenli olarak çocuklara okunur. Öyküler yolu ile çocukların iç dünyalarının yeniden inşa edilmesi beklenir. Özellikle çocuklarla yapılan EMDR terapilerinde öyküler sıklıkla kullanılmaktadır. 2 ve 10 yaş arası çocuklarda kullanılan terapi yöntemidir.